Br. Kanny Brack
Ik ben ondertussen meer dan 20 jaar ‘minderbroeder-kapucijn’… Er even op terugkijken om deze getuigenis te schrijven doet me beseffen dat de tijd enorm snel vliegt! Tot deze levenskeuze ben ik gekomen door mensen tegen te komen die dezelfde levenskeuze hadden gemaakt. Ik werd op mijn 17e jaar organist in de kapucijnenkerk van Antwerpen en al vlug had ik door dat degenen die op zaterdagavond voorgingen in de eucharistievieringen een veel ruimere taak hadden dan dat en… met hun achten bij elkaar konden thuiskomen en hun leven delen. Ik heb het hier over de toenmalige Franciscusfraterniteit te Antwerpen, waar een klein groepje kapucijnen een dynamische Franciscaanse gemeenschap vormde van waaruit de broeders heel wat pastoraal werk deden.
Werken met mensen aan de rand van de samenleving, met minderbedeelden, … het sprak me aan! Ik begon na een tijdje volop na te denken hoe ik, wanneer ik de middelbare school zou verlaten, mijn leven verder zou invullen. Zou ik gaan voor een exclusieve relatie met iemand en een gezin stichten of koos ik om ongehuwd te blijven voor God en lid te worden van een religieuze gemeenschap? Dat spookte toen heel sterk door mijn hoofd. God en zijn religieuze gemeenschap heeft het gehaald.
En als ik terugkijk, …. Gelukkig maar! Vandaag ben ik gardiaan van de Kapucijnengemeenschap in Antwerpen en in het weekend pastoor van enkele Heuvellandse parochies, want ik ben sterk geëngageerd in het jongerenpastoraat en ik ben ook lid van het provinciaal bestuur van onze orde…. Het is wel helemaal anders gelopen dan ik had gedacht, maar de mensen die ik op mijn weg ben tegengekomen en die mij hebben gevormd, en die ik zelf heb helpen vormen, zou ik nooit zijn tegengekomen moest ik niet voor een religieus leven hebben gekozen.
Ik denk nu op de eerste plaats aan de vele jongeren die ik heb mogen begeleiden toen ik in het onderwijs stond en de jongeren die nu op mijn weg komen in het Franciscaans jongerenpastoraat. Ik mag dit beleven, meemaken omdat zij in mij degene zien die hen hierin helpt of hen hierin begeleid. Dat maakt me gelukkig…. En ik droomde …. Ik geloofde in de mogelijkheid dat we met enkelen van die franciscaans zoekende jonge mensen een eigentijdse Franciscaanse gemeenschap konden vormen. Ik bedoel een gemeenschap waar andere jongeren bij kunnen thuiskomen en in deze toch wel drukkende en chaotische samenleving zichzelf kunnen vinden. In Youfra heeft die gemeenschap meer vorm gekregen. Youfra, of Young Franciscans is een wereldwijde jongerenbeweging, geworteld binnen de franciscaanse lekenorde OFS. Vijf jonge mensen die vrijwillig gekozen hebben om de franciscaanse spiritualiteit concreet gestalte te geven in hun leven. En 16 jonge mensen die de wens uitspraken hetzelfde te doen en weldra ook professie afleggen. Deze jonge mensen ervaren in zichzelf de roeping om samen met mij en andere jongeren het voortouw te nemen en door te geven wat zij zelf ontvangen hebben aan vorming, inzicht, levenservaring enz.. Als priester, als minderbroeder kapucijn vind ik hier toch wel echt mijn roeping en mijn levensopdracht. Ik zou het zo kunnen stellen… ik ondervind dat ik als priester op zeer verscheiden manieren, Jezus ‘huidnabij’ kan brengen bij mensen en dat dit hen deugd doet. Vanuit mijn levenskeuze en levenswijze als kapucijn, ervaar ik dat ikzelf anders naar het leven kijk, omdat Franciscus zo’n eigen en eenvoudige kijk had op vele levensvragen.