Sint Jozef

SINT JOZEF  in onze gemeenschap.       In onze Franciscaanse Orde is Sint Jozef opvallend veel aanwezig. Meerdere kloosters en gemeenschappen staan onder Zijn bescherming, dragen  zijn naam en vereren Hem. Ook in onze gemeenschap leeft een grote verering voor Sint-Jozef. In onze “Gedenkschriften“ lezen we hoe deze verering ontstond en groeide. Reeds de eerste jaren van de stichting en bij het bouwen van ons klooster gingen de zusters de hulp van Sint-Jozef inroepen en mochten ze die ook ervaren.

  In 1863 wordt het volgende genoteerd in onze ‘Gedenkschriften’:

 “Het kwartier der buijte Zusters was bouwvallig en wy hadden nog geene andere Kapel als eenen grooten zael niet tegenstaende dat wy al 11 a 12 jaren hier woonde; daerby waren de plaetsen vervuld en wy waren in de volstrekte onmogelykheyd van kunnen te bouwen; want het Klooster bezat niets dan de geringe som van 5700 fr. hetgene wy sedert lang gespaerd hadden voor den bouw. Na lang geraedpleegd te hebben onder elkander, en geene menschelijke hulp vindende, wierd er besloten in het jaer 1863 door de  Eerw. Moeder Abdis   S^r Marie Françoise en heel het Gemeente, van ons alleen op de Goddelyke Voorzienigheyd te betrouwen, van den H. Joseph tot Patroon der Nieuwe Kapel en Klooster te verkiezen en het besteur der zaken in handen te geven, van dagelyks Zynen bystand af te smeeken onder het lezen der Litanie en 7 onzen vaders ter eere de 7 droefheden en blijdschappen ter zyner eer en met betrouwen om aelmoefsen rond te zenden, gelyk den H. Regel het voorschryft. De Goddelyke voorzienigheyd welke men nooyt te vergeefs met betrouwen aenroept, en onzen Glorieusen Patroon den H. Joseph, lieten niet lang van ons hunnen bystand te doen gevoelen. De Zeer Achtbare Mevrouw Beekaerts van S^t Truyden zond ons het eerste aelmoes van 2200 frs. voor den bouw, hetgeen ons nog meer in ons betrouwen versterkte, en wy begonnen in den maend augustus om den plan des Kloosters te maken.”

Amper één jaar nadat de kroniekschrijfster meende “in de volstrekte onmogelykheyd” te verkeren om te bouwen,nemen de zusters het resolute besluit om dat toch te doen. Als een bazuinstoot wordt  het aangekondigd in dezelfde kroniek.

In hun zoektocht om hulp zijn de zusters op Sint- Jozef gestoten. Heel hun bouwproject leggen ze in zijn handen. Hij wordt gepromoveerd  tot “bouwheer”. En ze spelen het slim ,de zusters. Het eerste gebouw dat ze zullen optrekken, is de kapel, ze zal toegewijd zijn aan Sint-Jozef.

 Na een opsomming van wie wat deed en gaf laten we de kroniekschrijfster  weer verder aan het woord:

 Van dien dag af hielen alle contrarietyden op, die men in alle groote zaken ontmoet, en den bystant des Heere en van den H. Joseph was zigtbaer met ons.De buyte Zusters gingen dagelyks op termeyn op de dorpen en in de vele groote steden van het land, en ontfingen mildadige almoefsen, met dewelke wy vervolgens de onkosten betaelde, en den bouw voortzettende, dien eindelyk tot in de 30.000 frs. gekost heeft; welk groot wonder van de Goedheyd Gods, aen alle tegenwoordige en toekomende Religieusen een altyddurende dankbaerheyd moet verwekken, en een betrouwen zonder palen in de bescherming van den H. Joseph. Want als de Zusters byna in geheel het land om almoefsen geweest waren, en niet meer wisten waer gaen, dan wierden ons de aelmoefsen door onbekende persoonen gezonden en t’huys gebragt, Zoodat wy, na dat den bouw geeyndigt was, ook alle schulden betaeld hadden, hetgeen wy  aen de bescherming van den H. Joseph te danken hebben, en tot eeuwige gedagtenis heeft onze Eerweerdige Moeder Abdis vastgesteldt van jaerlyks den feestdag van den H. Joseph te vieren gelyk de groote feestdagen van het Order in de gebruykboek van het Klooster aengehaeld.”

 Terecht zijn de zusters van mening dat ze Sint-Jozef bij de hand moeten houden, want er is nog zoveel te doen in hun klooster. En Sint- Jozef blijft helpen ,wijs en voorzichtig, zoals hij gekend is. En de zusters blijven bouwen en verbouwen, herstellen en aanpassen waar de gelegenheid zich voordoet of de nood nijpt.

Tot op onze dagen nemen we hem bij de hand of doen we vertrouwvol beroep op  Zijn hulp, vooral ook nu weer, bij onze huidige bouwperikelen. En de verering van Sint-Jozef wordt tot op heden, in onze gemeenschap verder gezet. Zijn feestdag vieren we met grote luister. 19 maart is voor ons een dag van vreugde en dank.

Dankbaar zijn we om het voorbeeld van Sint-Jozef, om zijn stille toewijding, zijn groot geloof   zijn vertrouwen op de Heer, en om zijn  tastbare  hulp die we soms mogen ondervinden.

In onze tuin staat vanaf het begin van de stichting een kapelletje aan de Heilige Jozef toegewijd.

Het zal bij het bouwen van ons nieuw kloostertje ook een bevoorrechte plaats krijgen.

Zo mogen en blijven we vertrouwvol tot hem gaan in vreugde, zorg en pijn hopend dat Hij ons steeds sterkt door zijn voorspraak bij de heer.

 Zusters Clarissen, Sint-Truiden, monasterium Sint-Jozef