De getuigenis van diaken Karel Hayen heeft heel wat aanwezigen geraakt die aanwezig waren in de Sint-Quintinus-kathedraal van Hasselt. Hier kan ook jij je erdoor laten raken en leren hoe het gebed je leven kan vormen en omvormen.
Als kind uit een zeer gelovig gezin heb ik reeds van in mijn prille jeugd de vreugde en de vrede van het bidden mogen ervaren. Bidden hoorde bij mijn leven als eten, drinken en slapen. Het was van een andere orde, ik voelde mij veilig en geborgen en gedragen; al kon ik dat toen nog niet goed onder woorden brengen. Het voorbeeld van mijn ouders werkte zeer aanstekelijk en de viering van het kerkelijk jaar met al zijn herinneringsfeesten waren voor ons gezin werkelijk hoogtepunten. Al zeer vlug ervoer ik dat Jezus als een “Goede Vriend “ met mij onderweg was. Altijd kon ik mij tot Hem richten bij het ochtendgloren, voor en na het eten, bij het slapen gaan, bij belangrijke taken, in vreugde en verdriet. Hij was er als een stille tochtgenoot.
Als ik bid zoek ik vooreerst een rustige plaats en maak het stil in mijn hoofd en hart. Ik ban de beslommeringen en de dagdromerij en richt mij tot de Gever van alle leven. Vooreerst dank ik hem om al zijn weldaden voor ons uit liefde verricht. Ik dank hem voor het geschenk van elke dag en de vreugdevolle ontmoetingen. Ik dank hem voor mijn echtgenote, kinderen en kleinkinderen, voor mijn goede vrienden. Ik dank hem om zijn nabij zijn in mijn pijn en verdriet. Ik loof Hem om zijn barmhartigheid en zijn mededogen. Op die momenten voel ik mij zeer rustig. Ik voel me één met Hem. Hij draagt me en geeft mij kracht om te doen wat Hij in zijn zoon ons heeft voorgedaan.
De zondagse eucharistieviering is voor mij steeds weer een hoogtepunt. Ik put kracht uit de lezingen en vooral uit de Blijde Boodschap, uit de voorbereidingen van de preek die steeds tot meer en beter inzicht leiden. De zelfgave van Jezus, zijn leven ,zijn dood en verrijzenis, zijn gebroken zijn uit liefde voor ons, zijn blijvende aanwezigheid in brood en wijn maken mij stil en nederig maar vooral vreugdevol en dankbaar. Na de communie maken we ruimte voor bezinning. Ik bid “ Jezus, Gij die liefde zijt, heilig mij met de kracht van uw Geest en maak ons één. U is mijn leven gewijd “.
In het aanbiddingsmoment van het Heilig Sacrament loof ik de Heer voor al de wondere dingen die Hij aan mij deed en ik benoem ze één voor één. Het zijn er heel wat. Hij geeft zich voortdurend onder de gedaante van brood en wijn en wil zo blijvend bij ons zijn. Ik dank God, tot heil van ons allen mens geworden in Jezus, die ons zijn liefde gaf tot het uiterste en voor ons de poorten opende tot eeuwig leven. Ik vraag God om arbeiders te zenden voor de oogst, levende getuigen van de Geest die in Jezus leeft, ijverend voor een rechtvaardigere en vredevolle wereld.
Karel Hayen, permanent diaken