Een bijzonder gedicht over Sint-Franciscus van Patrick Lateur.
© Fresco di Giotti: morte di Francesco, 1317-28, Florence, detail Santa Croce, Bardi-kapel
Zuster dood
Leg mij nu naakt op deze naakte grond,
besprenkel mij met stof en as en merk
mij met de Tau van Israëls verbond.
Hier, waar de levensdeur geopend werd,
waar alles ooit begon en wij als broeders
in liefde leefden, wil ik overgaan in Hem
'En met mijn stem heb ik de Heer geroepen,
ik heb tot Hem gebeden met mijn stem.'
In scheervlucht zweven leeuweriken boven
de hut. Onwennig in de schemer kringen
zij weer omhoog om met hun lied te loven
de stille speelman die Gods lof mocht zingen.
Patrick Lateur
Een gedicht ter ere van de H. Franciscus die wij op 4 oktober vieren. De dichter Aart van der Leeuw bidt al mediterend over het leven van Francisus tot God en typeert Franciscus daarin heel treffend.
Aquarelle van Jan Vercammen.
Op zijn website vind je nog meer prachtige kunstwerken!
Franciscus
Franciscus heeft, om U te ontmoeten,
Alles wat schittert afgedaan
Aan hals en hand, voorhoofd en voeten;
Want schamel wilde hij tot U gaan.
Maar niemand hebt Gij zó ontvangen,
O liefde, en als de dag begon,
Waart gij het, die zijn zuiv're zangen
Deed jubelen van zuster zon.
En moet ik óók zo tot U komen,
Afleggend waar mijn ziel mee speelt:
De rijke schat der schone dromen,
Het fonklend woord, het sierlijk beeld?
En moet ik langs de grauwe wegen,
In grove pij en ongeschoeid
Het geeslen voelen van den regen,
En hoe het eenzaam-zijn vermoeit.
Eer ik mij bij U neer mag leggen,
Gelijk een zwerver bij een bron,
En aan uw borst mijn zang mag zeggen
Voor broeder wind en zuster zon?
Aart van der Leeuw
Een gedicht met een diepe zin, je kan het lezen en blijven lezen en het je eigen maken, 'gekluisterd aan de krappe tijd...' Zr. Angela Holleboom componeerde het ter ere van de H. Clara, wiens hoogfeest we vieren op 10 en 11 augustus. Het is opgenomen in de dichtbundel 'Dichter bij Clara'.
Gekluisterd aan de krappe tijd
Klik om te bestellen!
Gekluisterd aan de krappe tijd
van vallend avondlicht zijn wij,
een dag, een zomer die verglijdt.
Maar onvermoed maakt Gij ons vrij.
Uw glans licht op in elke nacht,
onstuitbaar, fel en ingetogen.
Gij opent lief de blinde ogen
van wie U zoekt en op U wacht.
Gezegend Gij, gezegend zij,
die licht werd toen zij had gehoord:
`Ja, Ik in u en gij in Mij',
en alles prijs gaf op uw Woord.
Doorschijnend spreekt zij ons van U,
aanbiddend, stil en toegewijd.
O God, beslecht voor ons de strijd,
aanvaard ons in uw eeuwig nu.
Lof zij de Vader, eeuwig licht,
de Zoon, zijn enig aangezicht,
lof zij de Geest, het liefdesvuur,
lof zij U, God, van uur tot uur.
zr. Angela Holleboom, claris
Ter ere van de H. Clara, wiens feestdag we op 11 augustus vieren, twee gedichten, opgedragen aan allen die zich door haar laten inspireren!
Heilige Clara
Clara, vrouwe van licht,
bruid, zuster, moeder.
Spreek ons van de Albehoeder,
houd ons hart op Hem gericht.
Clara, vrouwe van armoe,
beminnend het arme, het kleine,
met God en jezelf in het reine,
laat onze de armoede toe.
Clara, vrouwe van vreugd,
gerijpt door het lijden,
een zus voor alle tijden,
je blijheid die maakt ons verheugd!
Clara, vrouwe van dank,
om de gave van innig blij leven
leer ons ons leven beleven
als een heel kostbaar geschenk.
Clara, vrouwe van liefde
voor alle mensen bereid,
je goedheid was zonder grenzen
help ons beminnen zoals jij.
Clara, vrouwe van stilte,
van aandacht en van zwijgen
leer ons hart toch te neigen
naar die ingetogenheid.
Clara, plantje van Franciscus,
na God je steun en toeverlaat
leer heel de wereld zingen,
van vrede zonder maat.
Clara, vrouwe van geloof,
van eerbied voor iedere ziel
geef dat ik als jij in deemoed kniel
bewaak in mijn hart de vlam van hoop.
Clara, jij lichtende vrouwe,
ontsteek in mijn hart de trouwe
en vlammende liefde voor de Heer
dan vinden wij elkaar in Hem weer.
naar een gedicht van Stephanie Cosemans
CLARA VAN ASSISI
Ze is zichzelf - door eeuwen heen -
van deze tijd - spreekt graag -
een taal die raakt en ruimte schept
- die vrouwen zusters maakt -
dit, dit, zegt ze, laat los - wat je houvast is
hou dat vast - laat dat niet los -
wat je doet blijf dat doen - een vraag
een boodschap werpt zich op - ze wijst
dit, dit, is de weg - je hart de basis -
breek in - in de vanzelfsprekendheid -
de weerhaak van ervaringen -
- ze priemt ons vast -
ze is zichzelf - en welbewust -
hoe weten wij dat ze ons dragen kan
naar af - en aan - precies op tijd?
Springlevend wat ons altijd nog verbindt.
Mieke van Baal
Ter ere van de H. Franciscus van Assisi wiens feestdag we op 4 oktober vieren, een gebed tot hem:
Kleine litanie van Franciscus
Jij, wonderlijke man,
bid voor ons als dat kan:
dat wij de armen mogen eren
en met geen machten samenzweren,
dat wij de wolf in ons herkennen
en hem met mededogen temmen,
dat wij in vrede zullen groeten
al wie wij onderweg ontmoeten,
dat wij het vuur niet laten doven
en in de nacht de zon nog loven,
dat wij zelfs stervend zullen zingen
van al het goeds dat wij ontvingen.
Jij, wonderlijke man,
bid voor ons als dat kan.
Hein Stufkens
Klik hier en je kan lezen over Franciscus en de wolf van Gubbio!