Gedichten allerlei
Een gedichtje waar zowel kinderen als grote mensen van zullen genieten!
Slapen
Bokken slapen in hun hok,
kippen slapen op hun stok,
koeien slapen in de stal,
maar een poes slaapt overal.
Onder 't grasveld slaapt de mol,
het konijn slaapt in zijn hol,
duiven slapen in hun til,
maar een poes slaapt waar ze wil.
Vliegen slapen aan 't plafond,
onder tafel slaapt de hond,
luizen slapen in je haar,
maar een poes slaapt hier en daar.
Kraaien slapen in hun eik,
Beatrix op Soestdijk,
boeren in de boerderij,
maar mijn poes heel dicht bij mij.
© Bosnimfskattenkolder
Een gedicht over verlangen. Wat doen wij anders bij het begin van dit nieuwe jaar dan verlangen en dromen... van een nieuwe toekomst waarin het goed wordt voor alle mensen. Deze begint met het verlangen in je eigen hart te ontdekken, te erkennen en het te volgen. Daartoe nodigt dit gedicht je uit. Hier kan je er een korte toelichting bij lezen!
Verlangen
Luister naar de wijsheid van je hart
je hebt geen ander kompas.
Volg het pad van je verlangen
de rivier zuivert zich in haar loop
maar het stilstaande water wordt brak.
De aarde kent haar seizoenen,
zo ook het verlangen.
Laat het lang groeien aan de boom der verwachting,
maar wacht niet tot zijn vruchten verdord zijn.
Luister naar het rijpen van de tijd.
Je verlangen zelf zal je zeggen
wanneer het uur om te plukken gekomen is.
Wantrouw je verlangen niet.
Leid het en bind het op
zoals de tuinman doet met een jonge perelaar.
Maar wantrouw de rechte lijn, de kramp,
het ongeduldige ja, het ongeduldige nee.
Beteugel geen verlangen met geweld;
de rivier kan niet terug naar de bron, haar weg is naar de zee.
Maar leer je verlangen zich te voegen,
zoals het water dat zijn weg zoekt door het land.
Drink als je dorstig bent en drink als je het feest viert,
maar drink niet tegen je verdriet.
Ontzeg je dan alleen de beker als ook je nee nog een ja is,
een dorst dieper dan je dorst,
want alleen verzaking in vrede wordt hogere vervulling.
Laat geen verlangen verloren gaan.
De mens zonder verlangen is dood.
Frans Cromphout
Een prachtig gedicht, geschapen door Jeanne Leniere ter gelegenheid van gedichtendag 2013. Het gaat over "Tijd" en hoe alle tijd uiteindelijk tijdloos wordt eens we, na onze aardse voltooiing, zullen leven in de Liefde van de Eeuwige!
Tijd
Tijd is adem en hartslag,
eigen ritme van bestaan
tussen dauwdrop en avondrood.
Tijd is het subjectieve meten
van de groei van populieren
en de cyclus van de maan.
Tijd is het spinrag in de herfst
en het wolkenspel in april.
Het is het ritme van de duinen
en de golfslag van de zee,
de ronding van de steen
op de bedding van de beek.
Tijd is wat komt en gaat,
aanwezig en weg tegelijk.
Tijd is zijn en worden,
tussen onvoltooid verlangen
en ongekende voltooiing:
het tijdloze zijn en leven
in de Liefde van de Eeuwige.
Jeanne Leniere
Dinges
Het mooiste woord der Dietse taal
is ongetwijfeld dinges.
Want dat gebruiken w' allemaal,
hoe ook de naam van 't ding is.
We zeggen dat iets dinges was
en dat we dinges deden,
hoe jammer toch dat in de klas
dat woordje dient vermeden.
Want als men op t'exaam verklaart
dat dinges komt van dinges,
dan wordt die uitleg niet aanvaard
en dat zijn toch geen dinges!
Ingezonden door de heer Guy Schalenbourg
Vrij naar een herinnering aan een tekst in vroegere jeugd uit Kuifjes