Bron 8
Kijk naar Hem in je verlangen Hem na te volgen.
2e brief van Clara aan Agnes v. 20
Kijk naar Hem… Clara is werkelijk geraffineerd! De koningsdochter, Agnes van Praag, naar wie ze dit schrijft, wilde ook in armoede leven, net zoals Clara en haar zusters. Zij had al haar bezittingen thuis achtergelaten, waaronder waarschijnlijk ook een spiegel - een uitzonderlijk bezit in die tijd! Clara speelt hier handig op in! ‘De spiegel die je nu hebt, is Jezus Christus zelf’, zegt ze eenvoudig. In Hem kan je je voortaan elke dag spiegelen door te kijken hoe Hij voor ons is mens geworden, hoe Hij arm is neergelegd in een voederbak, hoe Hij geleefd heeft en al weldoende rondtrok, en hoe Hij naakt op het kruis is achterlaten en dat allemaal omdat Hij ons liefheeft en wil verlossen. Kijk naar Hem, zegt Clara en spiegel je in Hem, maak je mooi voor Hem: je kan je nu tooien met de kostbare juwelen van je deugden. Een raad waar ook wij iets mee kunnen in deze tijd van ommekeer?! Aan wie ‘spiegelen’ wij ons?
Kijken heeft heel veel te maken met spiritualiteit. Franciscus en Clara hebben beiden hun roeping ontdekt door te kijken. Franciscus kwam eens een melaatse tegen, hij zag hem en kreeg, na het overwinnen van zijn spontane reactie van afkeer, medelijden met hem. En later herinnert hij zich dit als het moment van om-me-keer, waarop hij anders is gaan kijken naar de mensen, naar de normen en waarden van zijn cultuur, naar de mens in het algemeen, naar wat zich afspeelde in de maatschappij waarin hij leefde: de opkomst van de steden en van de handel en de steeds dieper wordende kloof tussen arm en rijk. Franciscus zàg en liet zich raken. En van daaruit begon hij zich anders te leven. Ook Clara ontdekte haar roeping door te kijken, door zich te spiegelen aan het voorbeeld van Franciscus.
Franciscus en Clara hebben hun blik zodanig geoefend en omgevormd, dat zij alles met dezelfde eerbied benaderden omdat zij in alles de weerklank zagen van hun Schepper, van God zelf, en daarom konden ze Hem zo naar hartenlust loven en danken en voor Hem zingen, en daarvan genieten… Het Zonnelied van Franciscus is daarvan een subliem voorbeeld.
Deze tijd nodigt ons uit om naar Jezus Christus te kijken! Om ons in zijn voorbeeld te spiegelen. Hier en nu te leven. De boeddhistische monniken zeggen: als ik zit, dan zit ik; als ik bid, dan bid ik; als ik eet, dan eet ik. Een houding waarin je je oefent tot ze een levenshouding wordt. Aanwezig zijn bij wat je doet, waar je bent. En vertrouwen dat de kracht daartoe voor één dag genoeg is. Als de Israëlieten door de woestijn trekken, krijgen ze het manna tot voedsel. Ze mogen er elke dag maar net zoveel van meenemen voor één dag. Niet meer en ook niet minder. Voor één dag is genoeg! Dat dit vertrouwen in ons moge groeien en bloeien zoals de nieuwe lente weldra ontluikt!