Bron 6

Dank U Heer, dat U mij geschapen hebt.

H. Clara toen zij stervende was.

Slaapzaal te San Damiano waar Clara geleefd heeft.

Dit waren de laatste woorden die Clara sprak op haar sterfbed. Ze zijn tegelijk ook een samenvatting van haar leven. Daarom kozen de clarissen van Vlaanderen deze woorden van Clara als blikvanger op de muurkranten om het jubeljaar 800 jaar clarissen, bekend te maken. Ze kozen echter een ingekorte versie: 'Dank U, Heer, dat ik leef'! Een heel eenvoudig gebed dat ook wij doorheen de dag of bij het ontwaken van een nieuwe dag kunnen bidden.

Vaak vinden wij het vanzelfsprekend dat we leven, ademen, lachen of huilen en dat alles rondom ons leeft. Maar je kan het leven evengoed als een geschenk ervaren, als iets dat je elke dag wordt gegeven om het te léven, om te genieten, en om het te delen met andere mensen. Als je dit gebed regelmatig bidt, zal het je leven niet meteen veranderen, het zal ook de wereld om je heen niet veranderen, ook niet de situatie waarin je je nu bevindt. Maar het verandert na een tijdje wel je eigen hart:  wat ergens in de schuilhoeken van je hart verbitterd dreigt te raken of 'ondergesneeuwd', wil langzaam 'ontdooien' en opbloeien tot nieuw leven, tot dankbaarheid om al de zegeningen die je dagelijks ontvangt.

In verbondenheid met jou bidden wij dit korte, maar krachtige gebed van Clara: 'Dank u Heer, dat Gij mij geschapen hebt en dat ik leven mag'!