Bron 1
'Bid en waak altijd'
Advent
uit een brief van de H. Clara aan Ermentrudis van Brugge
Clara van Assisi
Woorden van Clara uit een brief aan Ermentrudis, een jonge vrouw die afkomstig was van Keulen. Zij hoorde van Clara van Assisi en de nieuwe levenswijze die zij samen met haar zusters leefde, en zocht contact met haar. Ze probeerde Clara te ontmoeten, maar kwam net te laat, Clara was juist overleden toen Ermentrudis in Assisi aankwam. Deze vroeg toen aan paus Alexander II de toelating om volgens de regel van Clara te mogen leven, en ze kreeg die. Ermentrudis stichtte het eerste clarissenklooster in Vlaanderen en wel te Brugge.
Eén brief die Clara aan Ermentrudis schreef, is ons overgeleverd. In deze brief geeft Clara haar oa de raad: 'Bid, en waak altijd'. Mag ze ook aan ons deze raad geven, nu wij de adventstijd zijn ingegaan... om intenser toe te leven naar Kerstmis?! Waken behoort tot de essentie van ons leven. Bewust doen we het wel eens bij het sterfbed van een dierbare of het ziekbed van een kind. Waken, bewuster aanwezig zijn, met ‘nieuwe ogen’ kijken naar al wat leeft je heen, naar de mensen die je ontmoet. Waken… vaak moet je ervoor gaan zitten, of wat trager lopen.
Wij draven en draven en raken er wel eens van buiten adem. Zeker moet er veel gebeuren, maar het belangrijkste dat nu te gebeuren staat, is het wonder dat zich voltrekken gaat in je eigen hart! Het wil geboren worden, met een kracht die niet te stuiten is van zodra je er ook maar iets van hebt geproefd, van ‘De Smaak van Stilte’ (de titel van het wondermooi boekje over intens léven!) van Bieke Vandekerckhove, van de kracht van stilte die leeft in je hart, van het wonder van de Verlosser die bij en in ons wil komen wonen. Maak jij je hart klaar voor Hem, zoals je je woning klaarmaakt om je geliefden te ontvangen? Hij zal er zich thuis weten, de Heer van het leven, het Kind dat wij intens verwachten!
De zorg voor elkaar en de zorg voor je eigen hart, ze zijn allebei even noodzakelijk, het ene kan zonder het andere niet ten volle bestaan. In hun eenheid ligt hun kracht. Dit is een tijd van grote genade waarin wij uitgedaagd worden om bewuster te leven, om echt aanwezig te zijn bij wat hier en nu is, bij wat we doen... of zoals een monnik ooit zei: 'Als ik zit dan zit ik, als ik eet dan eet ik, als ik slaap dan slaap ik'. Laten we ons daarin oefenen in die tijd die ons gegeven is, in diepe verbondenheid met elkaar en in vreugdevolle verwachting van de Komende in ons leven!